[Daomu One-shot][AU][吴邪] RED

 

"RED" (#DMBJdaily)

 

Daomu Biji (Grave Robbers’ Chronicles) AU Fan-fiction
Pairing: - (瓶邪 ผิงเสีย)


**Warning: แฟนฟิคเรื่องนี้เป็นนิยาย AU (โลกสมมติ) นะคะ**
**เมากาวหนักมาก ควรใช้วิจารณญาณตลอดการรับชม** 



"หลานก็อายุไม่ใช่น้อยแล้ว ก่อนจะทำอะไรคิดไว้แล้วรึยัง" อารองพูดกับผมแบบนั้นตอนเย็นวันหนึ่ง สายตานิ่งเฉยไร้อารมณ์ของเขาทำเอาผมเกือบตัวสั่นด้วยความกลัว

ไม่ยุติธรรม! ทีเวลาแบบนี้ก็มาบอกว่าผมโตแล้ว แต่พอผมอยากไปดูที่ทำงานของอาสาม ทุกคนก็อ้างว่าผมยังไม่โตพอ ตกลงแปดขวบนี่โตรึยังไม่โตกันแน่!

"ขะ ข้างนอกฝนตก บ้านเราก็มีที่ว่างอีกเยอะ ให้มันหลบฝนใช้ที่นิดเดียวเอง เวลาฝนตกทีไร ปู่ยังต้องอุ้มซันชุ่นติงหลบเข้าใต้ร่มเลย" ผมยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งแผ่ว บิดมือบิดเท้าไปด้วย รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ผิดที่ผิดทาง

ฝนตกปรอยๆ ชวนหลับแบบนี้ ทุกทีอารองจะอ่านหนังสืออยู่ในห้อง ผมจึงกล้าพามันกลับมาบ้าน วางแผนไว้ว่าจะแอบเลี้ยงมันในห้องนอน ถ้ามีคนเข้าห้องก็ให้มันไปแอบในผ้าห่ม รับรองว่าไม่มีใครรู้แน่นอน ใครจะคิดว่าพอเปิดประตูปุ้บ จะเจออารองยืนถือร่มกำลังสวมรองเท้าเสร็จพอดี

กลายเป็นเหตุการณ์ 'โดนจับได้คาหนังคาเขา' แบบในขณะนี้

"รู้รึเปล่าว่าทำแบบนี้จะเกิดอะไรขึ้น" อารองพูดกับผมด้วยน้ำเสียงปราศจากอารมณ์ บรรยากาศชวนให้ตัวสั่นยิ่งกว่าอากาศหน้าหนาวเสียอีก

เขาเห็นผมยืนเม้มปาก ไม่ยอมตอบ อันที่จริงคือผมไม่รู้จะตอบอะไรให้ไม่แย่ลงไปกว่าเดิม ท่ามกลางความเงียบซึ่งแว่วเสียงเม็ดฝนตกกระทบหลังคาเป็นระยะ อารองจึงพูดต่อให้เอง

"หลานพามันกลับบ้าน มันยอมตามกลับมาด้วย แปลว่าตอนนี้มันเป็นโปเกมอนของหลานแล้ว"

หา?

ผมใช้หางตาเหลือบไปมองสัตว์ที่ตัวเองพยายามแอบมันไว้ด้านหลังตั้งแต่เมื่อครู่ ผมแค่เห็นมันยืนทำหน้าตาน่าสงสารตากฝนอยู่ข้างทางก็เลยชวนมันไปยืนหลบฝน มันไม่ยอมขยับ ทำท่าเหมือนไม่ได้ยินเสียงเรียกด้วยซ้ำ ยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่ามันท่าทางซื่อบื้อดูแลตัวเองไม่ได้ อยู่ข้างนอกตัวเดียวต้องลำบากแน่ จึงทั้งผลักทั้งลากให้มันกลับมาบ้านด้วย

ปู่ยังเก็บหมากลับมาบ้านบ่อยจะตาย ผมก็ต้องทำได้เหมือนกันสิ เลี้ยงรวมๆ กันอาจจะไม่มีใครเอะใจก็ได้!

"แต่ว่า...มันเป็นหมานะฮะอารอง" ผมพยายามแก้ไขความเข้าใจผิด

"หมาไม่มีเขาหรอกนะเสี่ยวเสีย ไม่มีกีบด้วย แล้วก็ไม่มีหมาที่ไหนมีเกล็ด" ผมได้ยินเสียงอารองถอนหายใจเบาๆ

"แต่ว่ามันทำหน้าตาเหมือนหมาออกนะฮะ" ผมหันหน้าไปดู 'หมา' ด้านหลังอีกที ยิ่งรู้สึกมั่นใจในคำอธิบายของตัวเอง

"...เอาเถอะ เดี๋ยวโตขึ้นหลานก็เข้าใจเอง แต่อย่าให้มันกินเนื้อนะ 'หมา' พันธุ์นี้กินแต่ผักกับหญ้า" อารองถอนหายใจอีกรอบ คราวนี้ผมได้ยินชัดกว่าเดิม เขาล้วงมือหยิบโปเกบอลเปล่าจากเข็มขัดตัวเองให้ผม บอกว่าลูกอื่นไปหาเอาเอง จากนั้นอารองก็เดินกางร่มออกจากบ้านไป

ผมหันไปมองหมาตัวแรกของผม...โปเกมอนตัวแรกของผม อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

คราวนี้ผมก็ไปลุยดันเจี้ยนสุสานกับอาสามได้แล้ว! เหลาหย่างรู้เรื่องนี้จะต้องอิจฉาแน่!

+++

END
03/05/2015

#dmbjdaily 110 days left : Red




Talk Time:

ค่ะ เดลี่ Red แบบ Late ๆ ค่ะ 555555555555555555555555555555 แต่เป็น Red ที่เป็นชื่อตัวเอกของเกม Pocket Monster (Pokémon) ภาคภาษาอังกฤษน่ะค่ะ 55555 (ถ้าเกมภาคออริจินัลภาษาญี่ปุ่น ก็ต้องชื่อซาโตชิเนาะ)

แง แค่อยากแต่งอะ เห็นหัวข้อแล้วมือสั่น อยากแต่งมาก (จริงๆ เริ่มแต่งตั้งแต่คืนแรกแล้ว แต่มันออกนอกเส้นทางไปไกล เลยโละทิ้งหมดแล้วแต่งใหม่ตั้งกะอักษรแรก โฮฮฮ)

ส่วนเมินโหยวผิงที่ไม่ได้ปรากฏในเรื่องแม้แต่ชื่อ ก็กลายเป็นหมามีเขาไปซะแล้ว *กระแอม*


ขอเอาชื่อโปเกมอนของคุณปู่เป็นเดิมพัน
ด้วง L.