[Daomu One-shot][吴邪+唐宋] Thanks

 

"ขอบคุณ (Thanks)" (#DMBJdaily)

 

Daomu Biji (Grave Robbers’ Chronicles) One-shot Fan-fiction
Pairing: - (瓶邪 ผิงเสีย)
Note: ใครที่ยังไม่ได้อ่าน ตอนพิเศษ 2015 ออฟิเชียลของคุณหนานไพ่ฯ รบกวนแวะไปอ่านก่อนนะคะ


**Spoiler Warning**




ผมต้องขอบคุณเด็กคนนั้น

ถังซ่ง หรือไม่ว่าตัวตนที่แท้จริงของเธอจะชื่ออะไรก็ตาม

ผมผู้ซึ่งกำลังจะกลายเป็นหินโดยไม่รู้ตัว เวลาสิบปีขัดเกลาหัวใจของผมให้กลายเป็นด้านชา

วันเวลาสอนผมให้ต่อสู้วางแผน หากคิดจะงัดข้อกับพลังของสองตระกูลผู้เล่นกลควบคุมประวัติศาสตร์ มีแต่จะต้องทำตนให้แข็งแกร่งขึ้น ปกปิดจุดอ่อน ทำตัวให้ไร้หัวใจ

แววตาอย่างคนดิ้นรนเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ของถังซ่ง คล้ายทำให้ผมระลึกได้ถึงสิ่งหนึ่ง

สิ่งที่สำคัญมากๆ

สิ่งที่ผมอาจจะลืมหายไป



"เธอคิดว่าการมีชีวิตเป็นเรื่องที่ดีงามไหม?" ผมถามเธอ

มือบรรจงลูบบนศีรษะเด็กสาว ต้องใช้พลังมากมายในการควบคุมไม่ให้สั่นเทา

ผมบอกแผนการกับเธอ เมื่อได้รับฟังข้อแลกเปลี่ยนจากผม เด็กสาวพยักหน้า แล้วตอบ "ฉันทำได้"

การตอบรับของถังซ่งหนักแน่น ความกระหายการมีชีวิตอยู่ของเธอนั้นรุนแรง พลังใจของเธอเสียดแทงมากพอที่จะสะกิดปราการหินที่ห่อคลุมหัวใจของผมจนเกิดรอยแผล

เศษเล็กเศษน้อยคล้ายแตกออกหลุดล่อน แม้เป็นร่องรอยเพียงน้อยนิด แต่ก็พอให้แสงสว่างลอดผ่านเนื้อหินด้านชา เข้ามาถึงหัวใจอันแท้จริงที่ร้างราการสัมผัสต่อโลกภายนอกมานานแสนนาน

ผมมองส่งเสี่ยวฮัวที่แบกเธอออกไป ก่อนจะถอยกลับเข้าไปในความมืด บุหรี่ที่เพิ่งจุดยังไม่หมดมวน

ผมกลับไปยังห้องลับด้านบนระเบียงที่ถังซ่งใช้ซ่อนตัว แต่ละย่างก้าวล้วนรู้สึกหนักหน่วง มือชุ่มไปด้วยเหงื่อ ความรู้สึกชาแปลบแล่นไปถึงหัวใจ

ที่ปลายแสงเล็ดลอด ผมรู้สึกราวกับเห็นใครคนหนึ่ง

ตัวตนแข็งแกร่งเย็นชาดุจหินผา ชายผู้เงียบงัน เรียบเฉย นิ่งสนิท เหมือนผืนทะเลสาบกระจกเงา เหมือนก้อนหินที่มีชีวิต ...แต่ผมรู้ว่าเขาไม่ใช่หินไปทั้งหมดจริงๆ

"ฉันจะช่วยเหลือแต่คนที่ไม่ยินยอมตายเท่านั้น หากคนคนนั้นมีสิทธิ์เลือกว่าจะตายหรืออยู่ แล้วยังเลือกความตาย ฉันก็จะไม่ยุ่ง" แว่วเสียงใครคนหนึ่งเคยพูดกับผมเมื่อนานมาแล้ว

วันนี้ผมเพิ่งได้เข้าใจความหมายของคำพูดนั้น ลึกซึ้งกว่าที่เคย



ผมรู้ว่าเขาไม่ใช่หินไปทั้งหมดจริงๆ

เพราะแม้เงียบงันอยู่ตรงนั้น แต่เขาก็ใส่ใจ



ผมจึงรู้ว่าหัวใจของผม ก็ไม่ใช่หินไปทั้งหมดจริงๆ เช่นกัน

+++

END
30/03/2015

#dmbjdaily 154 days left : ขอบคุณ (Thanks)



Talk Time:

ฟิคเดลี่ #DMBJdaily อันนี้เกิดจากความเสี้ยนค่ะ เรา อยาก อ่าน ฟิค ของ ตอนพิเศษ 2015!! 

...แต่คนเขียนน้อยจังเลย ฮือ *ลงไปนอนงอแงบนพื้น* ไม่มีใครเขียนเราเขียนเองก็ด้ะ! ตัวจีนหน้าตาไม่คุ้นที่ขึ้นในหัวเอนทรีนี้คือ อู๋เสีย + ถังซ่ง นะคะ ทีแรกเคยขึ้นเป็นผิงเสีย แต่อ่านไปมา เสี่ยวเกอโผล่มาแค่ในมโนแบบนี้ ใส่เป็นอู๋เสียกับถังซ่งแล้ววงเล็บผิงเสียเอาดีกว่า เลยขอแก้ชื่อบทความนะคะ (กลัวคนคาดหวัง 5555)

ก่อนอื่นต้องให้เครดิตต้นตอเชื้อหน่อแห่งความมโนจากภาพแฟนอาร์ตนี้ → Pixiv id 3314819 เลื่อนๆๆ ลงไปให้ถึงภาพสุดท้ายนะคะ ภาพนั้นแหละ! ภาพนั้นแหละ!

เราชอบมากค่ะ โฮววว ให้อารมณ์ว่านายน้อยกำลังเดินตามรอยเสี่ยวเกอเลย //w\\ ซึ่งจริงๆ มันอาจไม่ใช่เรื่องดี (หรือเปล่าหว่า...) แต่เรื่องก็มาถึงวันนี้แล้ว เราก็คิดว่านายน้อยเก่งขึ้น กร้านโลกขึ้น นอกจากนี้นายน้อยยังบอกเองในภาคตอนพิเศษสิบปี (สิบปีแล้ว) ว่าตัวเองกลับกลายเป็นหินโดยไม่รู้ตัว

แต่จาก ตอนพิเศษ2015 เราว่านายน้อยใจดีมากเลยค่ะ อ่านแล้วค่อนข้างประทับใจสาเหตุที่นายน้อยตัดสินใจปล่อยถังซ่งไป คืออ่านวนไปวนมา รู้สึกว่าเท่มากๆ

แล้วพอกลับไปอ่านทวนเล่มสิบ (รอบที่อนันต์) อีกครั้ง...เฮ้ย ประเดี๋ยวก่อนสหายอู๋ นี่มัน...นี่มันคุ้นๆ นี่หว่า 55555

...ก็นั่นล่ะครับท่านผู้ชม นายน้อยเท่เหมือนใครเลยยย ไม่รู้น้อ~

ก็เลยทำให้อยากเขียนฟิคนี้ขึ้นมา เพื่อบอกว่า นายน้อยไม่ได้กำลังกลายเป็นหินไปจริงๆ หรอก เพราะนายน้อยยังมีคุณสมบัติเดียวกับที่นายเมินมี นั่นคือความใจดี ความใส่ใจ มันคือสิ่งเดียวกับที่นายน้อยได้รับจากนายเมินบ่อยๆ ทำให้นายก็รู้ว่าเขาไม่ใช่แค่ก้อนหินใช่ม้า ประมาณนี้แหละค่ะ

โอ๊ย มันจุกอกค่ะ จุกในมิตรภาพ โฮ ท่องไว้ๆ มันคือมิตรภาพ


อันนี้แถมค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=fkzRnjfX_-Q

ฟังเพลงนี้ตลอดการเขียนฟิคเรื่องนี้เลยค่ะ

ส่วนคำแปล... แอบกระซิบว่า ด้วง L. แอบไปคุ้ยเจอบทแปลเพลงนี้ ที่นักแปลท่านหนึ่งเคยแปลลงบลอคเอาไว้เมื่อนานมาแล้วด้วยล่ะค่ะ แค่กกกกกกกกกกกกกกกกก *ไอหนักมาก* เพราะฉะนั้นก็ลองก็อปชื่อเพลงในคลิปไปเสิร์ชหาคำแปลดูนะคะ แค่กกกกกกกกกกกกกกกกก *ไอต่อเนื่องยาวนาน* แค่กกกกกกกกกกกกก

ด้วยรัก จากด้วง M.