[Daomu One-shot][瓶邪] Red Fingerpaint

 

"Red Fingerpaint"

 

Daomu Biji (Grave Robbers’ Chronicles) One-shot Fan-fiction
Pairing: 瓶邪 ผิงเสีย (เมินโหยวผิงxอู๋เสีย)

เซ็ตเทศกาลชมดอกไม้: ดอกหลี || ดอกหมู่ตาน || ดอกเหมย || ดอกเบญจมาศ

**Spoiler Warning**



ครั้งนี้ผมมีธุระกับศาสตราจารย์ท่านหนึ่งที่มหาวิทยาลัยอู่ฮั่น แต่เพราะไม่ต้องการให้ข่าวรั่ว จึงตัดสินใจมากับเสี่ยวเกอเงียบๆ สองคน

เนื่องจากเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิ สองข้างทางจึงเต็มไปด้วยดอกอิง (ซากุระ) เบ่งบานละลานตา มีนักท่องเที่ยวให้เห็นอยู่ทุกที่ ชมดูจนตาลายไปหมด เห็นแล้วพาลให้คิดถึงหังโจวขึ้นมาเล็กน้อย ช่วงนี้ผู้คนพากันมาชมต้นไม้ดอกไม้รอบทะเลสาบซีหู บรรยากาศคึกคักน่าดูชม แต่ไม่รู้ทำไม ที่ร้านของผมยังคงเงียบสงัดเหมือนเคย

ดอกอิงสารพัดสีและพันธุ์บานสะพรั่งอัดแน่นเสียจนแทบมองไม่เห็นท้องฟ้า ผมเงยหน้าได้สักพักก็แสบตา จึงก้มลงมาจัดการกับอาหารในมือต่อ

เนื่องด้วยวันนี้ผมรีบร้อน และอาจเป็นอารมณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นเพราะนายอ้วนโทรมาบ่นว่าอยากกินแฮมเบอร์เกอร์สูตรพิเศษกรอกหูเมื่อวันก่อน ผมจึงตัดสินใจแวะซื้อแฮมเบอร์เกอร์ที่เคเอฟซีมากินแทนเขาเสียเลย

ในตอนที่มือหนึ่งผมหนีบแฮมเบอร์เกอร์และซองซอสมะเขือเทศ อีกมือหนึ่งพยายามฉีกซองซอสอย่างสุดความสามารถ อารามนั้นเกิดฉีกผิดท่า มีเสียงดังแผละ ก่อนที่ซอสมะเขือเทศสีแดงจะกระจาย "เหวอออ"

ผมลนลานจนเกือบทำแฮมเบอร์เกอร์ในมือร่วงลงพื้น ดีที่คว้าได้ทัน เพียงแต่สภาพดูไม่จืดเอาเสียเลย

หลังตั้งสติได้ ผมก็ใช้มือเกี่ยวเอาผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋ากางเกงด้วยท่าทุลักทุเล ทีแรกพยายามไม่ให้มือที่เปื้อนซอสเลอะผ้าเช็ดหน้า แต่เมื่อคิดได้ว่าถ้าหยิบออกมาอย่างไรเสียผมก็ต้องทำมันเลอะเทอะอยู่ดี จึงคว้าหมับแล้วดึงออกมาจัดการกับมือไม้และเสื้อผ้า

ครั้นเงยหน้ามองเห็นเสี่ยวเกอ ผมก็แผดเสียงหัวเราะออกมา

บนใบหน้าขาวซีดของเขายามนี้มีจุดสีแดงเล็กๆ แต้มอยู่ บวกกับลมพัดเอากลีบดอกอิงสองข้างทางโปรยปราย ดอกอิงดอกหนึ่งเกิดมีวาสนากับคนแซ่จาง ถูกซอสมะเขือเทศเชื่อมประสาน ติดหนึบอยู่ที่ข้างแก้มของเขา

ผมนึกอยากถ่ายรูป แต่มัวหัวเราะเสียจนพลาดโอกาสไป

เสี่ยวเกอดึงดอกไม้ที่แก้มออก ปาดซอสอย่างเชื่องช้า ดวงตาดำขลับคู่นั้นจ้องผมเขม็ง ผมตกใจจนหยุดหัวเราะ ก่อนจะสะดุ้งโหยงเมื่อเขาใช้ปลายนิ้วแตะลงเบาๆ ที่กลางหน้าผากของผม

ทีแรกผมนึกถึงการทรมานแปลกๆ ของสกุลจาง แต่แล้วเสี่ยวเกอกลับขยับนิ้วไปมา สัมผัสนั้นทำเอาจักจี้เล็กน้อย

"สะ เสี่ยวเกอ" ผมทำหน้างุนงง จับต้นชนปลายไม่ถูก

"..." สายตาของเขาจับจ้องเพียงหน้าผากของผม

ไม่นานเขาก็ชักมือออก หมุนตัวเดินก้าวยาวๆ ไปทันที ผมยังจับต้นชนปลายไม่ทัน ได้แต่รีบสาวเท้าตามเขาไป ระหว่างนั้นหยิบเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมาใช้ต่างกระจกส่องหน้าตนเอง ผมก็แผดเสียงร้อง "จาง-ฉี่-หลิง!"

ยามนี้บนหน้าผากของผมถูกซอสมะเขือเทศแตะแต้มเป็นรูปดอกอิงเบ่งบาน

การวาดดอกไม้บนหน้าผากแบบนี้เป็นที่นิยมในบรรดาสตรียุคถังถึงซ่ง พอมาอยู่บนหน้าผากของตนเองแบบนี้แล้วรู้สึกประหลาดชอบกล แถมสีแดงที่แต้มไม่ใช่ชาด แต่เป็นซอสมะเขือเทศอีกต่างหาก

แต่ช้าก่อน! เทรนด์สาวงามราชวงศ์ถังมีแต่พวกอวบอ้วนไม่ใช่หรือไง

หรือหมอนี่อยากด่าผมอวบอ้วนทางอ้อมวะ!

+++

END
11/12/2014