วันพุธที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2557

[Daomu Drabble][瓶邪] 18

 

"18"

 

Daomu Biji (Grave Robbers’ Chronicles) Drabble
Pairing: 瓶邪 ผิงเสีย (เมินโหยวผิงxอู๋เสีย)


**Spoiler Warning**


ตอนก่อนหน้า: 364




วันนี้เป็นวันที่เท่าไหร่เขาก็ไม่รู้...

กาลเวลาของเขาหยุดลงในวันที่แยกจากกับเด็กคนนั้น และไม่เคยเคลื่อนไปไหนอีกเลย

สิ่งที่คั่นกลางระหว่างเขาสองคนไม่ใช่ระยะทาง หากแต่เป็นห้วงเวลาอันเย็นเยียบ ที่ตัวเขาเองก็สูญเสียความสามารถในการนับมันไปแล้ว

วันเวลาของเขาหยุดลงหลังจากวันนั้น

ไม่มีอดีต ไม่มีอนาคต

กาลเวลาของเขาหยุดลงในวันที่ได้เห็นใบหน้าไร้เดียงสาที่เขาแอบมองเป็นครั้งสุดท้าย



...คิดถึงเหลือเกิน...



บางทีวันพรุ่งนี้คงมาถึง ในสักวินาทีในอนาคตที่เขาจะได้เห็นใบหน้านั้นอีกครั้ง อาจเกิดขึ้นจริง อาจไม่เกิดขึ้นจริง

หากเด็กคนนั้นกลับมา

หากเด็กคนนั้นยังจำได้

หากอย่างน้อย...เด็กคนนั้นยังรู้

ถ้าเป็นไปได้ เขาอยากเป็นคนที่อยู่เคียงข้าง เฝ้ามองเด็กคนนั้นข้ามผ่านห้วงเวลาที่ไม่อาจนับนี้ไปด้วยกัน...แม้จากที่ไกลๆ ก็ยังดี



+++

END
20/08/2014






Talk Time:

แอบๆ ต่อกับ ฟิคเมื่อวาน "364" แต่อ่านแยกกันก็ได้ค่ะ

เรื่องนี้เขียนไปร้องไห้ไปค่ะ ร้องไห้เป็นเผาเต่าตั้งแต่เช้าตรู่เลย (คนข้างๆ ตกใจ!) ฟังเพลงนี้วนไปวนมา: ฉันคิดถึงเธอ www.youtube.com/watch?v=5rTSrXFApNU แงงง ฮือออ

คือจากที่เห็น เราแทบไม่เคยเขียนถึงมุมมองฝั่งเสี่ยวเกอเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เขียนความรู้สึกของเสี่ยวเกอออกมาตรงๆ ในฟิคค่ะ แต่ละคำที่ใช้เราเลยตั้งใจเลือกคำมาประกอบกันเป็นพิเศษ คำว่า "คิดถึงเหลือเกิน" ก็เป็นอะไรที่อยากได้ยินมาตลอด (คุณหนานไพ่ไม่เขียน เราก็จับยัดใส่ฟิคเองเลย ฮึ่ม)

ใครอ่านไม่เข้าใจก็ปล่อยเบลอไปนะคะ เป็นแดรบเบิ้ลที่พิมพ์ด้วยความอีโมมโนเพ้อเจ้อไปงั้นเอง คิดซะว่าเป็นรูท (route = เส้นทาง/เส้นเรื่อง) สมมุตินะคะ เป็นเนื้อเรื่องแฟนเกิร์ลมโนแบบเดียวกับ "2015" ไม่มีเรื่องแบบนี้ในนิยายออฟฟิเชียลบันทึกจอมโจรแห่งสุสานแต่อย่างใด อย่าได้ถือเป็นจริงเป็นจัง คนที่มาล่าสปอล์ยในนี้ก็ระวังโดนฟีลเตอร์ด้วงพาออกนอกมิตินะคะ ฮา (คุณหนานไพ่ฯ คงอยากเอาติ่งสามขาทุ่มใส่ ผมไม่เคยเขียนแบบนี้! - ล้อเล่นนะคะ ติ่งสามขาไม่ใช่อะไรที่ทุ่มได้ แต่ถ้าติ่งนายน้อย ติ่งเสี่ยวเกอนี่ก็ไม่แน่ จับทุ่มลงพื้นได้แหง อ่อกซ์)

มีโควตที่รับส่งกันอยู่กับตอนที่แล้ว แอบงงๆ เหมือนกันว่า "อยู่ข้างๆ จากที่ไกลๆ" นี่มันยังไง แต่เอาเถอะ เสี่ยอ้วนยังคุยโทรศัพท์กับนายน้อยได้เลย เสี่ยวเกอผู้ชายบ้างานแต่โลวเทคก็ส่งกระแสจิตไปแล้วกันนะ (ฮา)

โอยตาย เป็นทอล์คที่ยาวกว่า Fic อีก น่าอายจัง ///v///

2 ความคิดเห็น:

  1. ทางนี้ไม่ได้รู้สปอยแต่ก็พอเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นค่ะ อ่านฟิควันนี้แล้วรู้สึกเข้าใจความรู้สึกของเสี่ยวเกอมากๆ ทำไมนายเป็นผู้ชายที่ทุ่มเทแบบนี้กันนะ //ตบตีเสี่ยวเกอพร้อมทั้งน้ำตา
    ทุ่มเททั้งชีวิตให้อย่างนี้ใครไม่รักก็แย่แล้ว ช่วงเวลาที่ต่างคนต่างรอนี่ช่างเจ็บปวดจริงๆเลยนะเนี่ย T T ตอนนี้ก็ได้แต่รอให้คุณหนานไพ่ทำให้สองคนนี้สมหวังกันซะทีค่ะ

    ตอบลบ
  2. น้ำตาไหลตามคนเขียน T_____________________T
    รักแท้แต่ห่างไกล
    อย่างน้อยเค้าก้รักมั่นกันเนอะ
    คุรหนานไพ่คะ รบกวนให้สองคนนี้เค้าไม่ต้องทรมาณแบบนี้นะคะ
    T_________________T /นอนร้องไห้
    นายเมินของนายน้อยหล่อจริงๆ
    ประโยค ...คิดถึงเหลือเกิน...นี่แบบหล่ออ่ะ สั้นๆ เข้าใจกันตรงๆ
    หล่อโครตต

    ตอบลบ